Krótkie opowiadanie Jana Nerudy, opublikowane po raz pierwszy w 1871 roku, rozgrywa się w Turcji, na wyspie Prinkipo . Narrator, przebywający wśród polskich turystów, obserwuje pojawienie się osobliwego greckiego artysty. W sielankowym krajobrazie śródziemnomorskiego lata nagle pojawia się nuta grozy.

Opowiadanie balansuje między anegdotą a niepokojącą miniaturą o przemijaniu, spojrzeniu i nieuchronności. Neruda zgrabnie łączy pogodny ton z subtelną grozą, pozostawiając czytelnika z lekkim dreszczem.

Opowiadanie było dość znane — doczekało się przekładu na angielski. Niniejsze tłumaczenie jest przekładem z angielskiego.