Mała Lunatyczka to seria krótkich opowiadań dla dorosłych, którzy jednak się w tej dorosłości jeszcze nie zagubili. W bajkowym, onirycznym świecie, podążamy krokami głównej bohaterki, dziewczynki zarazem zupełnie zwykłej – i dziwnej; mocno stąpającej po ziemi – i fruwającej ponad dachami.

Mała Lunatyczka spotyka anioły, porzucone pluszowe misie, nocnych stróżów, których zadaniem jest gaszenie światła tlącego się w żywym człowieku. I choć są to osoby, byty, niemalże niezauważalne dla większości ludzi, jej wyczulone dziecięce zmysły odkrywają w nich człowieczeństwo. Ona wie, ona czuje, że każdy z nich ma jakąś historię do opowiedzenia. I to od nich dowiaduje się o śmierci, pustce, przyjaźni. A że są jedynymi jej prawdziwymi przyjaciółmi w hermetycznym świecie dziecięcej wyobraźni, obcuje z nimi na co dzień, wyczekując tajemniczej i niezrozumiałej dorosłości.  Zdarza się, że nie rozumie ich przekazów, a wtedy nie czerpie ze swych doświadczeń niczego, żadnej przydatnej wiedzy. Ale też owo 'nic', owo pominięcie, przeoczenie jest ostatnim krokiem na ścieżce dzieciństwa.

Tym, który pozwala przejść do następnego etapu życia. I który wiąże się definitywnie z zapomnieniem świata dziecięcych rojeń. I wybaczeniem.