Pierwsza pozycja w cyklu Zapomniane książki, nawiązującego nazwą do motywu przechowalni zapomnianych, porzuconych książek z powieści Carlosa Ruiza Zafóna, to zbiór pięciu opowiadań dziewiętnastowiecznego czeskiego pisarza i felietonisty Jana Nerudy. Wydawnictwo Galeria Artefaktura ma nadzieję przedstawiać w tym cyklu wartościowe i ciekawe książki, które nie były jeszcze tłumaczone na język polski. 

 Jan Neruda (1834—1891) urodził się w Pradze, mieszkał i tworzył w dzielnicy Malá Strana. Odbył kilka długich podróży zagranicznych, dał się poznać jako wrażliwy poeta, pisarz, krytyk teatralny i felietonista. Był bystrym i wrażliwym obserwatorem, co wykorzystał w licznych opowiadaniach. Uznawany dziś za ojca czeskiej felietonistyki, przez całe życie borykał się z niedostatkiem. Dziś jego twórczość jest odkrywana na nowo, a jego imieniem nazwano jedną z najpiękniejszych ulic w Pradze. 

Wśród pięciu zamieszczonych w tej książce opowiadań największą międzynarodową sławą cieszy się Wampir. W tym krótkim opowiadaniu Neruda może konkurować na zwięzłość wypowiedzi z O. Henry'm, ale zbudowana w nim atmosfera i dramatyczne zakończenie są znakomitym przykładem kunsztu pisarskiego tego zapomnianego mistrza krótkich form. Opowieść Dziennik reportera jest w znacznej mierze autobiograficzna, podobnie jak To był łobuz. Opisują one życie mieszkańców Pragi w czasach, gdy Czechy wchodziły w skład Austrii, a językiem uprzywilejowanym był język niemiecki. Znajomość życia scenicznego, będąca efektem wielu lat poświęconych krytyce teatralnej, znajduje odbicie w krótkim szkicu Beneš, a opowiadanie Pod Trzema Liliami to dość odważny — jak na tamte czasy — przykład pisarskiego realizmu Nerudy. 

Opowiadania zawarte w tym zbiorze zostały przetłumaczone z języka angielskiego.