"Skąpiec" to jedna z najbardziej znanych i cenionych komedii Moliera - francuskiego dramaturga, który tworzył w XVII wieku. Utwór ten przez wiele lat był popularną lekturą wśród uczniów, a jego wartość edukacyjna oraz uniwersalna tematyka nadal przemawiają do młodego czytelnika. Głównym bohaterem sztuki jest Harpagon, skąpy i sknerowaty ojciec dwójki dzieci - Elizy i Kleanta. Jego głównym zajęciem jest skąpienie, a pieniądze są dla niego najważniejsze w życiu. Nawet gdy jest je posiada w nadmiarze, wciąż chce jeszcze więcej. Jego obsesja na punkcie bogactwa i ciągłe zachłystywanie się własnym majątkiem czynią go postacią komediową, ale jednocześnie tragikomiczną. Akcja komedii skupia się na próbie znalezienia odpowiedniego męża dla Elizy oraz córki sąsiada, Meriana. Harpagon jest nieustannie w poszukiwaniu czegoś, co przyciągnie czysty zysk, dlatego też kieruje się interesem, a nie uczuciem w wyborze przyszłego zięcia. Ale gdy okazuje się, że kandydatka na żonę jego syna jest bogata, a kandydat na męża dla Elizy jest oszczędnym i zachłannym młodzieńcem, Harpagon wpada w rozterkę i musi zmierzyć się z moralnym dylematem. W utworze obecne są motywy typowe dla komedii - przewrotność sytuacji, niespodziewane zwroty akcji, pomyłki i nieporozumienia. Ale pod tym płaszczem zabawnej i lekkiej formy, skrywa się piętno ostrego spojrzenia na ludzką naturę i jej wady. Molier w satyryczny sposób ukazuje, jak bezwzględność i skąpstwo mogą zniszczyć rodzinę i relacje międzyludzkie. "Skąpiec" jest także komentarzem na temat kondycji ówczesnego społeczeństwa. Z jednej strony, Molier ukazuje pokusy bogactwa i materializmu, które niektórych pokonują, a z drugiej - krytykuje jednostki takie jak Harpagon, które stawiają własne korzyści ponad wszystkim. Podsumowując, lektura "Skąpca" Molierego to nie tylko zabawna komedia, ale również uniwersalna lekcja moralna i społeczna. Mistrzowsko wykreowane postacie oraz zręczne połączenie humoru z głębszym przesłaniem sprawiają, że utwór ten jest nadal jedną z najważniejszych lektur szkolnych, a jego wartość literacka jest niepodważalna.